کاربردهای پایه (اولویت‌های کلیدی)

• نقش مهندسی بافت و پزشکی بازساختی در درمان سوختگی — ترمیم بافت، سلول‌درمانی و بهبود عملکرد پوستی.
• فاز حاد زخم (سوختگی، جراحی) — روش‌های فوری درمانی و پانسمان‌های نوین برای کنترل التهاب و عفونت.
• فاز مزمن زخم (اسکار، کلوئید) — مدیریت التهابات طولانی‌مدت و استراتژی‌های بازسازی بافت.
• جایگزین‌های پوست (موقت و دائم) — راه‌حل‌های صنعتی و بیولوژیک برای پوشش‌دهی و بازسازی.
• زخم‌های مزمن (زخم بستر، دیابتی، نوروپاتیک، عروقی) — راه‌کارهای تشخیصی و درمانی مبتنی بر فناوری.
• جراحی حاد و مزمن — بهینه‌سازی فرایندهای جراحی و بهبود نتایج درمانی.

کاربردهای تکمیلی و اولویت‌های ثانویه

• درمان‌های سنتی و ترکیبی — ارزیابی علمی ترکیب درمان‌ها و فرمولاسیون‌های نوین.
• مدیریت عوارض جراحی (درد، تهوع، خونریزی، تب، رضایت بیمار) — پروتکل‌های بهینه و پایش بیمار.
• تغذیه درمانی — نقش تغذیه در ترمیم زخم و بهبود نتایج درمانی.
• کنترل عفونت — توسعه پانسمان‌های ضدعفونی و سیاست‌های کنترل عفونت بالینی.
• پیشگیری و درمان اسکار — روش‌های کم‌تهاجمی و دارویی برای کاهش تشکیل اسکار.
• اپیدمیولوژی — مطالعات بومی، منطقه‌ای و مقایسه‌ای با هدف سیاست‌گذاری سلامت.

پژوهش‌های تولید‌محور و فناورانه

تمرکز بر پروژه‌های کاربردی که قابلیت تولید و تجاری‌سازی در حوزه تجهیزات پزشکی، پانسمان‌های نوین، هیدروژل‌ها و بستری جهت توسعه نمونه‌های تولیدی دارند.

HSR و نیازسنجی ساختاری

مطالعات سیستم سلامت برای شناسایی کمبودهای ساختاری، بهبود فرایندها و آینده‌نگاری در حوزه درمان زخم و سوختگی.